اصول اولیه ای که درمانگران در حین بازی درمانی رعایت می کنند :
· ترغیب نمی کنیم: مثلاً نمی گوییم " اطمینان دارم که تو این کار را انجام می دهی"
· حمایت نمی کنیم: مثلاً نمی گوییم" من به تو کمک می کنم تا تو این کار را انجام دهی"
· فشار وارد نمی کنیم: مثلاً نمی گوییم: " سعی کن مثل دیگران این کار را انجام دهی"
· در اتاق بازی بچه آزاد است تا هر کاری که خواست انجام بدهد و هر بازی که انتخاب کرد بکند، اولین مکالمه از سوی بچه شروع می شود و درمانگر، گفتار بچه را عیناً فقط با تغییر ضمائر و افعال به خودش برمی گرداند.
· اگر مکالماتی بین مربی و کودک در اتاق بازی انجام می شود نباید جلوتر از احساس کودک باشد چون این دخالت در تبیین احساس درونی کودک است مثلاً کودک می گوید من در اینجا از انجام هیچ کاری نمی ترسم و هرکاری که می خواهم انجام می دهم، مربی رو به کودک کرده و می گوید: تواینجا از انجام هیچ کاری نمی ترسی و هر کاری که دوست داری انجام می دهی ( ولی دربیرون، مقررات به تو اجازه چنین کاری نمی دهند). این جمله واپسین در واقع دخالت در تبیین احساسات کودک است و نباید در اتاق بازی درمانی گفته شود.
· در مواقعی هم درمانگر نباید سکوت کند، مثلاً زمانی که کودک در شخصیت خود شک کرده و می گوید:" من خیلی عروسک بازی را دوست دارم، من همیشه دوست داشتم یک دختر بودم". درچنین لحظه ای مربی باید شخصیت و هویت کودک را برایش قطعی کرده و بگوید: " تو دوست داشتی دختر باشی در حالی که یک پسری".
· در مواردی که کودک عمل تخریبی را در اتاق بازی انجام می دهد، رفتار مربی بسیار مهم است. اصولاً کودکان در چنین شرایطی به صورت مربی یا درمانگر نگاه می کنند تا عکس العمل او را دریابند؛ جمله ای که درمانگر می تواند بگوید این است که:" تو فکر می کردی که من برای این کار تورا سرزنش می کنم، مگر نه؟" و مددجو می فهمد که شما در این جا این کار را انجام نمی دهید، در حالی که آن کار غلط بوده است. و شما نباید در آن مقطع مانع او شوید.
· لازم است درمانگر به والدین یادآوری کند که: هرگز راجع به جزئیات آن چه در جلسه ی بازی درمانی گذشته است، از کودک سؤال نکنند. اگر کودک از جلسه ی بازی درمانی، نقاشی و یا کاری را با خود به خانه آورد، تفسیر نقاشی را از وی نپرسند و آن را به عنوان یک شاهکار هنری تلقی نکرده و هم چنین، هیچ گونه پیشنهادی راجع به بهتر شدن نقاشی و یا کاردستی به کودک ندهند.
اگر والدین نیاز دارند وقایع و یا اطلاعات مهمی که اخیراً در رفتار و عملکرد فرزندشان رخ داده است را با درمانگر درمیان بگذارند، بهتر است برای صحبت راجع به آن، تلفن بزنند و هرگز در جلسه ی بازی درمانی، درمانگر را ملاقات نکنند؛ چراکه تمامی توجه درمانگر باید در طول جلسه، به مشاهده و بررسی کودک باشد.